سرطان و کودکی

این مقاله  توسط کارشناس محترم برنامه سرطان معاونت بهداشتی  علوم پزشکی شیراز به صورت داوطلبانه ترجمه شده است .

سرطان در کودکان

سردسته علت های مرگ در کودکان زیر 18 سال، سرطان است. سرطان در کودکان در واقع مجموعه ای از بیماریهاست. در کودکان انواع مختلف سرطان وجود دارد حدود 12 نوع اصلی سرطان وجود دارد که استخوان، ماهیچه، خون، کبد، کلیه، مغز یا حتی چشم را در بر می گیرد.

سرطان های شایع در افراد بزرگسال: پستان، ریه و روده بزرگ می باشد ولی این سرطان ها بندرت در کودکان یا نوجوانان اتفاق می افتد.

از بین 12 نوع اصلی سرطان کودکان، سرطان خون و تومورهای مغزی تقریباً بیش از نیمی از سرطان ها ی کودکان را شامل می شوند. میانگین سنی در زمان تشخیص 6 سال است.

تعدادی از سرطان های کودکان میزان زنده ماندن 5 ساله ای حدود 90% دارند در حالی که در گروه دیگری از     سرطان ها میزان  زنده ماندن 5 ساله کمتر از 2 درصد است. در امریکا سالیانه حدود 12400 کودک مبتلا به سرطان (بین سنین تولد تا 19 سالگی ) تشخیص داده می شوند. در ایران سالیانه حدود 7100 و در استان فارس 721 کودک مبتلا به سرطان شناسایی و ثبت می گردد.

برای سرطان کودکان علت شناخته شده ای وجود ندارد و در همه نژادها مشاهده می شود. حتی تعدادی از کودکان با سرطان متولد می شوند.

طول درمان در کودکان و بزرگسالان متفاوت می باشد. بسیاری از بیماران بزرگسال درمان طولانی تر از یکسال را تحمل نمی کنند. از طرف دیگر متوسط طول درمان درکودکان از زمان تشخیص اولیه تا معالجه یا بهبودی حدود 3 سال است. اگر کودک دچار عود بیماری شود، درمان طولانی تر می شود.

نیاز به پیشرفت و توسعه در درمان سرطان کودکان

در80% موارد، تشخیص سرطان کودکان به تأخیر می افتد و در زمان تشخیص بیماری خیلی پیشرفت کرده و به قسمتهای دیگر بدن نیز گسترش یافته است. در صورتی که در بزرگسالان در 20% موارد سرطان دیر تشخیص داده می شود. سرطان در کودکان تهاجمی تر از بزرگسالان است. لذا این تأخیر در تشخیص بطور خاصی بر روی بقاء و زنده ماندن 5 ساله کودک تاثیر می گذارد.

امروزه سرطان در کودکان هنوز با داروهایی که در سالهای 1950، 1960و1970شناخته شده اند، درمان می شوند.  علت این که سرطان کودکان یک بیماری نادر است و اغلب بعنوان یک بیماری یتیم (بدون متولی) نامیده می شود و توسعه دارویی برای این گروه از بیماران هزینه اثر بخش نیست.  در دهه های اخیر تعدادی از سرطان های کودکان افزایش در بقاء داشته اند. اما هنوز از هر 4 کودک یک نفر می میرد. در 20 سال گذشته FDA فقط یک داروی جدید را برای کودکان بیمار تأیید کرده است. در حالیکه طی این 20 سال سرطان کودکان تا 29% افزایش یافته است.

مبارزه بعد از درمان

از هر 4 کودک مبتلا به سرطان یک نفر بعد از 5 سال زنده نمی ماند و 3 تای آنها عوارض دراز مدت ناشی از درمان  دارند. وقتی دوره درمان به پایان می رسد یک مبارزه جدید و کاملاً متفاوت آغاز می شود. چون بدن کودکان درحال رشد است، تاثیر ناشی از داروهای شیمی درمانی علاوه بر روی سلولهای سرطانی بر روی همه ی قسمتهای بدن ایجاد می شود. کودکان سرطانی که زنده می مانند، باقی زندگیشان را با عوارض ناشی از داروهای شیمی درمانی سپری می کنند تعدادی از عوارض جانبی عبارتند از: 

– تأخیر یا اختلال در رشد شناختی

– بازماندن از رشد

– آسیب شنوایی و یا گفتاری

– اختلال در غدد و نازایی

– ناتوانی در یادگیری

– نقص جسمی ناشی از آسیب عصب یا آمپوتاسیون (قطع عضو)

*  *  حدود    آنهایی که زنده می مانند حداقل یک اثر مزمن روی سلامتی شان برجا می ماند.

* در 25% آنهایی که زنده می مانند اثرات شدید یا تهدید کننده حیات بجا می ماند.

* 10% نیز به سرطان ثانویه مبتلا می شوند.

 مراقبت و پیگیری درمان کودک مبتلا به سرطان کار سخت و پیچیده ای است. بهرحال، فقط 20% از کودکان مبتلا مراقبت و پیگیری درمان می شوند که این در مقایسه با بزرگسالان که 90% شان مراقبت و پیگیری می شوند قابل توجه است.

شیمی درمانی و پرتو درمانی باعث می شود کودکان احساس ضعف، کسالت و بیماری کنند. همچنین، آنها موهایشان را از دست می دهند که این حالت برایشان ترسناک است و باعث می شود که کودک مبتلا به سرطان احساس متفاوتی نسبت به همسالان خود داشته باشد. همچنین اغلب این کودکان احساس می کنند که والدینشان و سایر بزرگسالان نمی توانند طولانی تر از این از آنها حمایت کنند.

کل خانواده کودک تحت تأثیر قرار می گیرد

از آن جایی که سرطان معمولاً کودکان را در سن پایین مبتلا می کند، خانواده آنها خیلی جوان هستند و ممکن است کودک دیگری در خانه وجود داشته باشد که نیاز به مراقبت دارد. بعضی اوقات یک یا هر دو نفر از والدین باید دست از کار بکشند تا بتوانند از کودک بیمار مراقبت کنند و اغلب اوقات خواهر یا برادر کودک در حاشیه قرار می گیرند و به آنها کمتر توجه می شود و بعضی از آنها سرگردان می شوند و برای داشتن یک زندگی معمولی دچار مشکل می شوند. این کودکان نگران، رنجیده و خشمگین هستند و احساس رها شدن و تنها ماندن می کنند و همچنین ممکن است مشکلات رفتاری، اضطراب یا افسردگی پیدا کنند و حتی ممکن است دچار دردسر و مشکلاتی در مدرسه شوند. اغلب اوقات انجام مشاوره ویژه برای خواهر یا برادر کودک بیمار ضروری است.

کودکان مبتلا به سرطان به بهترین نحو توسط پزشکان متخصص سرطان کودکان تحت درمان و مراقبت قرار می گیرند. مراکز تخصصی درمان سرطان کودکان در کل کشور وجود ندارد بنابراین خانواده ها باید برای دریافت خدمات درمانی مناسب مسافرت کنند که منجر به وارد آمدن فشار مالی، عاطفی و اجتماعی بر روی خانواده ها می شود. والدین می توانند بیش از 40 ساعت در هفته برای مراقبت از کودک بیمارشان وقت صرف کنند. مطالعات نشان داده است که مادرانی که کودک مبتلا به سرطان دارند حتی ممکن است علایم مشابه با افراد مبتلا به استرس بعد از حمله (PTSD ( را نشان دهند. اثرات بر روی والدین تقریباً همیشه درازمدت است. اگر کودک فوت شود، والدین با سوگ طولانی مدت و سختی مواجه می شوند. اگر کودک زنده بماند، خانواده ممکن است مجبور باشد تا آخر عمر از کودکی با مشکلات جسمی یا عاطفی مراقبت کند.

منبع: http://www.acco.org/educate-others/

اشتراک این مقاله با دکر منبع ( آدرس سایت سرطان وکودکی )‌ بلا مانع است.

 

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *